YÂSÎN 21.ÂYET NASIL ANLAŞILMALI?

Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla başlarım. Bu yazımda özellikle din görevlilerinin, ilahiyatçıların aldığı maaşın caiz olmadığına delil getirilen Yâsîn 21.âyeti ele alacağım. İlgili âyette anlatılmak istenen nedir? Gerçekten de din ilmiyle uğraşanların maaş almasını mı yasaklıyor? İlk olarak şuna değinmek gerekir ki Yâsîn Sûresi muhteşem mesajlar veren hikmet dolu bir sûredir. Mekke'de nâzil olmuş, 83 âyetten oluşan bir sûredir. Bazı sünen türü hadis kitaplarında Hz.Peygamber'in Yâsîn için ''Kur'ân'ın Kalbi'' ifadesini kullandığı nakledilmektedir. Bu hadisin Kur'ân'a aykırı bir tarafı yoktur. Gerçekten de Yâsîn, Kur'ân'ın konularını içerisinde cem etmiş bir sûredir. İşte bu muhteşem sûrede bir âyet bulunmaktadır. Yazımın da konusu olan 21.âyet. Aslında bu âyet bizzat Allah'ın sözü değildir. Allah'ın aktarmış olduğu sâlih bir insanın sözüdür. 13.âyetten itibaren bir kıssa anlatılmaktadır. Allah bir şehir halkına elçiler gittiğinden ve tebliğde bulunduklarından bahseder. O halk elçilere iman etmemiş, kendileri gibi beşer olduklarını demiştir. Elçilerden kastın Hz.İsa'nın havarileri, şehrin ise Antakya olduğuna dair rivayetler tefsirlerde nakledilir. Kavim elçileri inkar edince şehrin en uzak tarafından bir adam gelir. Kavmine elçilere iman etmeleri gerektiğini söyler. İşte âyetlerde bahsedilen bu kişinin ''Habîbü'n Neccâr'' adında biri olduğu nakledilir. Ayette ''racül'' yani adam olarak ifade edilen bu kişi kavmini imana, elçilere itaate davet eder. 21.âyette de aktarılır ki şöyle buyurmuştur: ''Sizden hiçbir ücret istemeyen elçilere uyun! Onlar doğru yoldadırlar.'' Görüldüğü üzere bu söz direk Allah'ın değil bu sâlih kimsenin sözüdür. Allah bu yüce şahsiyetli kişinin sözünü bizlere aktarmaktadır. 21.âyetten 27.âyete kadar da bu kişinin sözleri aktarılmaya devam edilmektedir. Peki ''Ücret istemeyenlere uyun!'' kısmı ne demektir? Yazımın başında da belirttiğim gibi genellikle bu âyet din görevlisi olan, ilahiyatçı olan kimselerin maaş almalarının haramlığına delil getirilmektedir. Bu âyeti delil getirenler de genellikle ilgili âyeti direk Allah'ın sözü olarak aktarırlar. Ama yukarıda da belirttiğimiz gibi bu söz Allah'ın değil, sâlih adamın sözüdür. Tabi ki yanlış bir söz değil. Nitekim Allah'ın bütün peygamberleri yaptıkları tebliğe karşılık bir ücret talep etmemişlerdir. Konuyla alakalı Kur'ân'da birçok âyet vardır. Ancak 21.âyet din görevlisi veya ilahiyatçı olan kimsenin maaş almasının haramlığına delalet etmez. Bu âyetin son derece yanlış anlaşıldığı kanaatindeyim. Eğer bir din görevlisi veya ilahiyatçı kendisine soru soran, ilim öğrenmek isteyen kimseye ''Eğer para vermezseniz size bir şey anlatamam.'' derse işte bu âyetin kapsamına girer. Yoksa maaşını alan ve aldığı maaş ile yetinip insanlara ilim öğreten kimsenin âyetin kapsamına girmesi söz konusu değildir. Sonuçta herkes geçimini sağlayacak bir gelire muhtaçtır. Burada şunları da ifade etmek istiyorum. Bir öğretmen düşünelim. Okullarda öğrencilere ders anlatıyor. Onların bilgiler öğrenmesine vesile oluyor. Bu öğretmen de bir memur olarak her ay düzenli maaş alıyor. Peki maaş için mi çocuklara ders veriyor? Veya bir doktor maaş için mi hastalara bakıyor, can kurtarıyor? Nasıl ki bu ve benzeri meslekleri yapan kimselerin aldığı maaş helal ise din görevlisi, ilahiyatçı olan kimselerin de aldıkları maaş helaldir. Sonuçta bu insanlar da yıllarını okul sıralarında geçiriyor, üniversite okuyor ve birçok masrafın altına giriyor. Verdikleri emeğin karşılığını almaları da gayet normal. Tabi ki maaş helaldir derken aldığı maaşın hakkını vermeyen insanları kastetmiyorum. İster ilahiyatçı olsun isterse başka bir meslek grubunda çalışsın herkes aldığı maaşı hak etmelidir. Çalışma saatlerine dikkat etmeli, elinden gelen her türlü çalışmayı yapmalıdır.